εριζικόν

ἐριζικόν, τὸ (Μ)

το ριζικό, το μοιραίο, το πεπρωμένο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. ριζικό

το ε- τής λ. πιθ. από παρετυμολογική σύνδεση προς σύνθ. τού ερι- ή επίδραση τών ηυξημένων τύπων τού ρ. ριζώνω (πρβλ. ερριζωμένος)].